نیروی لیفت هواپیما

نیروی لیفت هواپیما : دانشمندی سوئیسی به نام برنولی با اصلی که به نام همین دانشمند شناخته می شود ( اصل برنولی ) باعث شکل گیری فرایند پرواز هواپیما و طراحی آن شد. ایشان لوله ای ساختند به نام Venturi و در این طراحی قطر کمتری در میانه لوله نسبت به ۲ سر آن در نظر گرفتند، هوا را از سویی وارد و از سوی دیگر خارج نمودند. مشاهده شد که در میانه لوله سرعت عبور هوا افزایش و فشار آن کاهش پیدا کرده است. از این اصل برای طراحی سطح مقطع بال هواپیما بهره برده شده است.

روش تولید نیروی لیفت یا برآر

به گونه ای که سطح روئین بال دارای قوص و کمان بیشتری نسبت به سطح زیرین آن است. در نتیجه زمان عبور هوا از روی بال ، دارای افزایش سرعت و کاهش فشار می شود که حاصل آن تولید نیرویی به بالا است که نیروی لیفت هواپیما یا نیروی برآر می گویند.

اطلاعات بیشتر در ویکی پدیا

کنترل خلبان بر روی Lift

• Changing Speed : 

مقدار تولید لیفت با تغییر سرعت رابطه مربع دارد. به گونه ای که اگر سرعت 2 برابر افزایش پیدا کند، مقدار لیفت تولیدی 4 برابر بیشتر می شود و اگر سرعت نصف شود مقدار Lift تولید شده به 1/4 کاهش پیدا می کند.

• تجهیزات افزایش لیفت – High Lift Devices : تجهیزات افزایش دهنده میزان Lift  هواپیما می تواند بر روی Leading Edge  یا Trailing Edge بال باشند. اما مرسوم تر فلپ هایی هستند که بر روی Trailing Edge قرار دارند.